فوتبال هرمزگان به جز چند درخشش و حضور زودگذر چیزی برای ارائه در عرصه ملی نداشته است. سالها پیش که مسابقات منتخب ردههای مختلف سنی بین استانها برگزار میشد نوجوانان و جوانان و امیدهای هرمزگان خوش میدرخشیدند و اغلب در بین چهار تیم برتر میشد نامی از هرمزگان هم به چشم دید. در برههای نوجوانان هرمزگان با بازیکنانی نظیر اسماعیل جمعهپور ، ذاکری و ... توانستند یک بار قهرمان کشور شوند. اسماعیل حتی پایش به تیم ملی هم باز شد و بازیکنانی که امروز فیکس تیم ملی هستند ذخیره او بودند. بازیکنی با قدرت بازیسازی و شوتزنی بالا، قدرت بدنی مناسب اما به هر حال بسیاری میدانند که او چگونه از این استعدادش بهره جست و چگونه به فراموشی سپرده شد. تک ستارههای هرمزگانی در فوتبال ایران هر گاه ظاهر شدهاند به نزدیکی تیم ملی هم رسیدهاند. عباس سرخاب، مهدی فلامرزی و داوود دهقانی از این جملهاند. هر کدام از اینها گلزنان درجه یک لیگ ایران بودهاند اما در تیم ملی جای ثابتی پیدا نکردند.
ستاره این روزها اما گلزن نیست او یک دروازبان است. مجتبی روشنگر دروازهبان تیم شاهین بوشهر. او دیشب ستاره بازی در مقابل تیم پرسپولیس بود. فقط درخشش یک بازیکن هرمزگانی من را وادار و ترغیب به نوشتن این یادداشت نکرده بلکه من این را واکشنی میدانم به آیندهای که برای او متصورم. من نکاتی در این بازی از روشنگر دیدم که اجازه بدهید بگویم: ایران صاحب یک دروازهبان خوب شده است. اما این نکات:
چند وقتی بود فراموش کرده بودم هرمزگانیام دیشب روشنگر این نکته را یادآوری کرد. راستی قطبی هم در ورزشگاه بود. آیا روشنگر را دیده؟
در همین باره: آقای خیابانی!
سلام
خروج های زیادی دارد بی دلیل.
من خودم سر تمرین شاهین میرم. اونجا بشرزاد تمرین خاصی با هاشون نمیکنه.امیدوارم که کار شاهین راه بیفته
خاصیت عشق این است...
بروزم
سلام دوست عزیز
من بوشهریم و از اینکه یک تیم جنوبی توانست از حیثیت فوتبال جنوب دفاع کند خوشحالم و امیدوارم که آقای روشنگر هر چه سریعتر پله های پیشرفت را طی کند و در سطح ملی مطرح شود ایشان در این بازی نشان داد که بازی با سایپا یک تصادف بوده که برای هر فوتبالیستی ممکن است پیش آیید فیزیک بدنی و هوش سرشار آقای روشنگر نوید یک دروازبان شش دانگ برای شاهین و فوتبال ملی می دهد
جهت اطلاع: مهدی فرامرزی (و نه فلامرزی)
ماشالا به مجتبی
جای بسی افتخار
چون از نگاه علمی ،جغرافیای این منطقه با گرما و رطوبت زیاد احتمال رشد در این گونه ورزش ها که در محیط آزاد می گذرد را کم و کم تر می کند.این رودانی گویا خلاف علم را اثبات کرده است.
با امید به پیشرفت روزافزون...
گاهی بعضی از دوستان هنرمند با این که می دانند وبلاگ یک فضای شخصی است باز دوست دارند سیاوشن بیشتر به مسائل فرهنگی هنری بپردازد تا ورزش خصوصا فوتبال که طرفدار بازی های غلیضش خود معظلی است . ولی من خوشحالم که یک دروازه بان این وبلاگ را از پارکینگ بیرون آورد.
با آرزوی موفقیت برای عزیزای با استعداد هرمزگان
با شعر به روزم
سلام دوست عزیز. من از بالاترین نقطه ی ایران به تویه جنوبی ترین سلام می کنم من از رشتم. اول درمورد دروازه بان بگم که بهتره قبول کنیم هنوز براش زوده تیم ملی بازی کنه البته آینده داره و امیدوارم موفق بشه. اما چرا به وبلاگت سر زدم. یه مطلبی دو سه سال پش نوشته بودی که تو سرچ از گوگل با وبلاگت آشنا شدم در مورد اون آهنگ ما همه با هم مهربونیم فهمت بره بالا من این آهنگ رو یه بار شنیدم و خیلی خوشم اومد و میخوام این آهنگ رو داشته باشم متاسفانه لینکی برای دانود در اینترنت وجود نداره اگر این آهنگ رو داری ممنون میشم بهم بدی یه مطلبی هم تو وبلاگم نوشته بودم که یه اشاره ای به این شعر کرده بودم البته حرف من در مورد گیلان بود تو اون مطلب ولی به تمام ایران سرایت می کرد لینک اون مطلب رو تو جای وبلاگم گذاشتم ممنون میشم در مورد دستیابی به اون آهنگ بهم کمک کنی.
سلام دوست عزیزُ امروز اومدم وبلاگ رو یه نگاهی کردم ودیدم که به وبلاگم سرزدی ممنون ولی وقتی نه چیزی نوشته بودی و نه حرفی در مورد اون شعر زده بود ناراحت شدم اگر خودت هم به اون شعر دستیابی نداری بهم بگو من دختری بندرعباسی رو می شناسم که سه ساله رشت زندگی می کنه اون اصلا این شعر رو نشنیده بود و این جای تاسف داره خواهش می کنم در دستیابی به این آهنگ بهم کمک کن اگر نداری بهم بگو.
سلام به زودی می گذارمش همین جا.